Ambitieus en ondernemend als je bent heb je mooie dromen. Én grootse plannen om die waar te maken. Maar in de realiteit verspil je bakken aan energie die je daarvoor nodig hebt. Aan de strijd met eten, die je al jarenlang voert – in gevecht tegen je gewicht.

Herken je dit?

Je voert een leuk netwerkgesprek tijdens een koffiemomentje . Zelf neem je er niets bij. Want na het wegen vanmorgen ben jij maar weer gestart met lijnen. Weer zwaarder geworden. Shit! Maar éen blik op het appeltaartje met slagroom van je gesprekspartner is al genoeg. Je zwicht. “Jemig, wat ben je toch een slappeling” klinkt er in je achterhoofd.

Om het goed te maken eet je de dagen erna alleen maar gezonde dingen. Bakjes vol crackers, wortels, bleekselderij, avocado’s sleep je overal mee naartoe. Met de dag krijg je er meer weerstand tegen. Al dat flauwe gedoe – je wil wat stevigs. Je kunt niet meer helder denken, je hebt werk te doen en je hebt honger – en niet het soort dat een appel tegengaat.

In de bedrijfskantine ziet het lunchbuffet er zó lekker uit. Je besluit er voor te gaan. Na al die dagen afzien mag je nu toch zeker wel een keertje… Met je bord vol geschept zoek je een vrij plekje. Onderweg daarnaartoe kijk je per ongeluk naar jezelf in het raam ; je walgt van wat je daar ziet. Gatverdamme! Zonder ervan te kunnen genieten eet je in een paar minuten alles op.

De rest van de dag komt er niets meer uit je handen. Je voelt je naar en onrustig. Er bestaat nog maar één ding. Eten!!! Terwijl het tijd is om te slapen hou je het niet meer! Alles wat er in huis is aan chips, nootjes, chocolade, kaas – het gaat op. Tot er echt niets meer te vinden is en de onrust wat zakt.

Omdat het slapen niet wil lukken lig je te staren naar het plafond. Je ziet alweer een verloren dag. Veel meer gegeten dan de bedoeling was, veel te weinig gedaan wat je had willen doen. Elke keer die strijd. Doodmoe wordt je ervan. Wist je maar hoe je het veranderen kon…

Als je dit blijft doen…

Dan komt er een moment dat je de strijd verliest. Waarbij je jezelf helemaal laat gaan, je terugvalt op comfortabel maar ongezond gedrag. Waardoor je alleen nog maar meer aankomt en waar je gezondheid onder lijdt .

Óf je blijft de rest van je leven bezig met die strijd met eten die steeds moeilijker wordt – en kun je nooit voluit voor je ambities gaan.

Ga jij je dromen dus nooit waarmaken.

Meermaals onderzoek laat zien dat afvalpogingen zelden werken. Wat de uitzonderingen je ook willen laten geloven. Ook al val je er een periode mee af, het komt er bij bijna iedereen – na verloop van tijd – weer aan.

Maar het heeft je wel in de greep. Het is een negatieve spiraal geworden waar je jezelf in hebt gedraaid en die elke keer dat je weer een poging doet om af te vallen sterker wordt.

Zo ontzettend zonde. Want die greep zal je steeds meer energie gaan kosten en je afhouden van je eigenlijke doel.

En het hoeft niet zo te zijn.

Ik kan je er bij helpen.

>